Uluslar Arası Sözleşmeler
ULUSLARARASI ÇALIŞMA ÖRGÜTÜ (ILO)
Uluslararası Çalışma Örgütü, 1919’da imzalanan Versay Antlaşmasında öngörülen Milletler Cemiyeti ile ortaya
çıkmıştır. Amaç, Birinci Dünya Savaşından sonra giderek büyüyen sorunlara yönelik sosyal reform niteliğinde
çözümler bulmak ve reformların uluslararası düzeyde uygulanmasını sağlamaktır.
Birleşmiş Milletler üyeleri içinde yalnızca ILO üçlü bir yapıya sahip bulunmaktadır;
işveren ve işçi temsilcileri ekonominin "sosyal tarafları" politika ve programların şekillendirilmesinde, üçüncü tarafı
oluşturan hükümet temsilcileri ile eşit söz hakkına sahiptirler.
ILO, sosyal ve ekonomik konularda ve başka alanlarda geçerli ulusal politikaların geliştirilmesinde ve duruma göre
uygulanmasında sendikalar ve işverenler arasındaki “sosyal diyalogu” geliştirerek aynı üçlü yapılanmayı üye ülkelerde
de teşvik etmektedir.
Uluslararası asgari çalışma standartları ve ILO’nun genişletilmiş politikaları, her yıl toplanan Uluslararası Çalışma
Konferansı’nda belirlenmektedir. ILO üyesi ülkeler tarafından finanse edilen çalışma programı ve bütçesi ise her iki
yılda bir aynı Konferans tarafından benimsenmektedir. Konferansta ayrıca, dünyada çalışanların durumu ve sosyal
konulardaki sorunlar ile ilgili tartışmaların yapıldığı uluslararası forumlar gerçekleştirilmektedir.
Her üye ülkenin, iki hükümet temsilcisi, bir işveren ile konferansa katılma hakkı vardır. Bu delegeler, bağımsız olarak
söz alabilirler ve oy verebilirler. Konferansın yıllık oturumları arasındaki ILO çalışmaları ise, 28 Hükümet temsilcisi ile
14 işçi ve 14 işveren temsilcisinden oluşan Yönetim Kurulu tarafından sürdürülür. ILO üye ülkelerinin bölgesel
toplantıları, bölge ile ilgili özel konuları değerlendirmek üzere düzenli olarak yapılmaktadır. ILO’nun dört temel stratejik
hedefi vardır:
• Çalışma yaşamında standartlar, temel ilke ve haklar geliştirmek ve gerçekleştirmek.
• Kadın ve erkeklerin insana yakışır işlere sahip olabilmeleri için daha fazla fırsat yaratmak,
• Sosyal koruma programlarının kapsamını ve etkinliğini artırmak.
• Üçlü yapıyı ve sosyal diyalogu güçlendirmek.
ILO’ya üye ülke sayısı 220 olup, Türkiye Cumhuriyeti 1932 yılında üye olmuştur. Bugüne kadar, ILO tarafından akdedilen
sözleşmelerin toplam sayısı 188 ve tavsiye kararlarının toplam sayısı ise 200’dür. Türkiye Cumhuriyeti tarafından kabul
edilen toplam sözleşme sayısı 56 adettir.
89 391 EEC Sayılı Direktife Burdan göz atabilirsiniz.
ILO Sözleşmelerine Burdan ulaşabilirsiniz.
Site İçi Arama Motoru :
Akkaş KVKK KVKK Uyum Kapsamında İnternet Gizlilik Çerez Politikası